Sunnudaginn 28.nóvember fögnum við fyrsta sunnudegi í aðventu þetta árið.
Undanfarin ár hefur sú skemmtilega hefð skapast að tendra ljósin á jólatréi Vopnafjarðarhrepps við hátíðlega athöfn. Hefur þessi athöfn verið afar vel heppnað upphaf á aðventunni og mjög skemmtileg hefð.
Vegna samkomutakmarkana verður ekki hefðbundinn viðburður í kringum tendrun ljósa á jólatré miðbæjarins í ár. Þess í stað verða ljósin kveikt á jólatrénu að morgni föstudags 26.nóvember að viðstöddum leikskólabörnum frá Brekkubæ.
Á sunnudag hafa framtakssamir aðilar skipulagt aðventurölt í bænum og er tilvalið að rölta um fallega bæinn okkar, kíkja á jólatréð og versla í heimabyggð fyrir jólin. Þennan sama daga opna tvær sýningar í Kaupvangi, Smáheimar íslenskra þjóðsagna og leikfangasýning heimafólks, og er tilvalið að koma þar við og njóta þess að skoða þær.
Heyrst hefur einnig að jólasveinar verði á ferðinni á milli kl. 15:00 og 16:30.
Við kveikjum einu kerti á, er gjarnan sungið á aðventunni. En hvers vegna tendrum við ljós á aðventukrönsum í tilefni aðventunnar?
Siðurinn, að tendra ljós á aðventukransinum, er talinn eiga rætur sínar að rekja til þess hve börnum þótti erfitt að bíða eftir jólunum. Siðurinn hefur verið eignaður þýskum presti, Johann Hinrich Wichern, sem tók eftir óþolinmæði þeirra barna sem hann var að kenna. Hann gerði því fyrsta aðventukransinn árið 1839 til að auðvelda börnunum biðina. Því mætti segja að aðventukransinn sé forveri jóladagatalanna sem njóta mikilla vinsælda í dag.
Fyrsta kerti aðventukransins heitir Spádómskertið og það er kertið sem við tendrum á sunnudag.
Annað kertið heitir Betlehemskertið, þriðja Hirðakertið og það fjórða Englakertið.
Njótið aðventuröltsins og jólaljósanna á sunnudag!
Endum þetta á fallegu ljóði um aðventuna eftir Hákon Aðalsteinsson.
Aðventa
Brátt nálgast sú helgasta hátíð í bæ
með heilögu ljósunum björtum.
Andi Guðs leggst yfir lönd yfir sæ
og leitar að friði í hjörtum.
En nú virðist fegurðin flúin á braut
friðurinn spennu er hlaðinn.
Lífsgæðakapphlaup og kauphallarskraut
er komið til okkar í staðinn.
Þó vill hann oft gleymast, sem farveg oss fann
fæddur í jötunnar beði.
Við týnum úr hjartanu trúnni á hann
og tilefni jólanna gleði.
Vökvaðu kærleikans viðkvæmu rós
þá veitist þér andlegur styrkur.
Kveiktu svo örlítið aðventuljós,
þá eyðist þitt skammdegismyrkur.
Það ljós hefur tindrað aldir og ár
yljað um dali og voga.
Þó kertið sé lítið og kveikurinn smár
mun kærleikur fylgja þeim loga.
Láttu svo kertið þitt lýsa um geim
loga í sérhverjum glugga.
Þá getur þú búið til bjartari heim
og bægt frá þér vonleysisskugga.
Hákon Aðalsteinsson
1997